Mama gapa! /1 kwietnia 2010/

Dokumenty do wysłania uszykowane! Tylko oczywiście strzeliłam gafę i nie poprosiłam na czas o zaświadczenie z Arka zarobkami i teraz muszę czekać do jutra! Kinia mi wystawi, myślę że od ręki, ale dopiero jutro mogę wysłać listy! No nic, mówi się trudno!
Wczoraj Aguni nie zdążyłam ubrać kombinezonu do ćwiczeń, bo wuja Mirek się rozbujał z masażem. Jednak Agulek ćwiczyła świetnie nawet bez Thera-togsa! Pięknie trzymała się w pionie na wałku i za wszelką cenę walczyła z ciocią Karoliną, żeby przechylić się bardziej na wałku! W nagrodę ciocia pozwala na koniec Agusi stać. No i tu znowu mała niespodzianka. Podczas stania Agniesi w poniedziałek. Agunia miała stopy przekrzywione do wewnątrz. Wczoraj już stopy ułożyły się w pionie! No a dzisiaj ćwiczenia prowadził wuja Mirek i udało nam się postawić Agi na nóżki!!! Co prawda stała na palcach, ale te palce udało się ustawić w takiej pozycji, że można było Agi unieść na nogach. Fakt, ja trzymałam stopy w odpowiedniej pozycji, a Mirek podnosił Agi. Jednak uwierzcie mi, jeszcze niedawno nie było to do zrobienia!! Wykrzywione spastyką stopy nie dawały ustawić się w linii prostej do nóg, a palce podwijała do środka. Teraz wygląda to dużo lepiej!! W ostatnim czasie jestem bardzo dumna z mojej córki! Z jej dokonań i cierpliwości. Chociaż z tym ostatnim jest jakoś różnie.
Wczoraj pojechałyśmy do Pani bioterapeutki autem, bo czekałam na Panią z opieki. Miała przynieść opinie. Agniesia za nic nie chciała siedzieć w samochodzie. Napinała się, ja się wkurzałam, a no koniec guza sobie nabiłam! A moje dziecko jeszcze na mnie ciotce naskarżyło. Coraz poważniej zastanawiam się nad spaniem z Agi. Jak byłyśmy na turnusie, nawet jak Aginek się budziła w nocy była spokojna. Teraz potrafi płakać, denerwować się, a na koniec jest cała spocona od tej walki. Do tego dzisiaj jak byłyśmy na spacerku, Agunia nie chciała wracać do domu!. Fakt, spacer nie był najdłuższy, ale musiałam pozałatwiać kilka spraw po drodze i za każdym razem Agunia swoim „fuuu” dawała mi znać, że jej się nie podoba. Nawet jak wnosiłam ją do domu, też usłyszałam „fuuu”. Nie mogłam dłużej spacerować, bo strasznie wiało i nie chciałam jej załatwić na same święta.
Zdjęłam z niej kombinezon, ułożyłam na boczku żeby sobie odpoczęła, a ja odgrzałam sobie obiad bo jeszcze nie jadłam. Patrzę a tu moja Agi cała we łzach!!! Kurcze, aż mi się serce ścisnęło! Ja myślałam, że odpoczywa cichutko, a tu łzy! Wytuliłam moją kruszynę i zabrałam się za jej dalsze ćwiczenia. I co się okazało? Że znowu nie da rady nic zrobić, bo Agi w płacz! Okazało się, że Agnieszka miała ochotę na wygłupy!!!! Wariowała z tatą całą godzinę. Niech jej będzie, widać musi odpocząć! Mam nadzieję, że dotrze jutro ciocia Karolina i sprawdzi Aguli plecki. Najchętniej okleiłabym ją tejpami.
Najlepszy numer to jednak ja dzisiaj odstawiłam!! Chciałam podciąć Agi włosy. Zrobiłam jednak to tak umiejętnie, że nie jestem pewna jak to jutro będzie wyglądało!! Jak zacznę wyrównywać to może być kiepsko!!! KOLELA!!! Zapamiętać! NIGDY NIE OBCINAĆ WŁOSÓW DZIECKU!!!! Najlepsze, ze ja myślałam, że ona ma takie cienkie piórka, a ona tych piórek ma taką gęstwinę i właśnie dlatego zrobił się problem!! A buuuu…
Jak będzie po ludzku wyglądać mój skarb mały to zrobię kilka fotek.
Agniesiu, mamusia Cię mocno prosi, żadnych buntów przy ćwiczeniach! To Ci pomaga! Mamusia musi ćwiczyć Agunię!!!

 No nareszcie stoję!!!

 Oj dzisiaj się ćwiczyć nie chciało!

 Zdjęć ze stawania Agi na paluszkach nie ma, bo nie było wolnych rąk! Jednak nadrobimy!!!