Jak już to hurtowo! /23 października 2011/

No tak kochani. Moje dziecko ma jeszcze dwa ruszające się ząbki. Tym razem na dole. Prawa dwójka i jedynka. Wybadał to w czwartek na masażu buzi Mirek. Ja niestety mam spore problemy żeby nawet ruszać tymi ząbkami. Agnieszka, ze względu na swoją wadę genetyczną twarzoczaszki, a do tego pozycję w jakiej spędza sporo czasu, ma cofniętą dolną szczękę. Ma to też swoje konsekwencje przy oddychaniu. Jest to głównym powodem do tego, żeby nie usuwać jej rurki. Nie poradziłaby sobie z oddychaniem samodzielnie. Mogłaby się zwyczajnie udusić.
Wyjaśnię Wam moje obawy co do Agniesinych ząbków dokładniej. Otóż Agnieszka ma silny szczękościsk. Kiedy Agnieszka miała jakieś 13 miesięcy pojechaliśmy z Krzyśkiem do Poznania, do neurologa. Agusia miała takie dreszcze od czasu do czasu i to mnie niepokoiło. Do Pani neurolog przyszła jakaś inna lekarka i obejrzały jej języczek. Postanowiły wysłać mnie do chirurgów na Krysiewicza. Pojechaliśmy tam, chodziło o podcięcie języczka. Jednak do głowy mi nie przyszło, że tak od ręki i na żywca!!! Położyli Agi na kozetce, 4 kobiety ją trzymały, w końcu lekarka poddała się, uznała, że prędzej jej szczękę złamie! Nawet nie wiecie jaki mam żal do siebie, że jej nie zabrałam od razu. Jednak to rozgrywało się w przeciągu niespełna pół minuty. Jak zobaczyłam wyciągane nożyce z jałowego opakowania, słabo mi się zrobiło. Stałam jak sparaliżowana. Płacząca Agnieszka i stado bab nad tym maleństwem. Kilka sekund później wyszłam z przerażoną Agi na rękach, a Krzyś zbaraniał na mój widok. Od tej pory Agnieszka ma szczękościsk i obejrzenie jej gardła, graniczy z cudem.
Podsumowując, każda wizyta u dentysty, będzie się wiązać z narkozą. Agnieszka inaczej nie pozwoli się dotknąć. Nie pozwoli sprawdzić sobie ząbków. Każda narkoza jest dla niej niebezpieczna, zdaję sobie z tego doskonale sprawę, jednak jestem teraz w kropce. Pamiętam, ze koleżanka, jeszcze w 2009 roku podawała mi nazwę fundacji, która zajmuje się leczeniem dzieciom niepełnosprawnym ząbków. Jednak nie pamiętam tej nazwy, a do tego to jest w Warszawie. Karetka do dentysty nas na bank nie zawiezie, autem sama nie dojadę, a pociągiem…hmmm, sama nie wiem… Musze zadzwonić do znajomej Pani Danki. Pani Danusia jest stomatologiem i obiecała mi pomoc, jak będziemy potrzebowali. Mam nadzieję, że podpowie mi co i jak.
W piątek pozwoliłyśmy sobie z Agniesią na godzinny spacerek. Było zimno, ale Agi opatulona kurtką i śpiworem, dała radę. Jednak przez całe popołudnie co chwilka się wychładzała. Miała lodowate ręce i nóżki. Jakiś kryzys ją dopadł czy co? Fakt, jest taka trochę podziębiona, dostała syropik i dodałam troszkę czosnku do kolacji. Nie chcę za dużo, bo ją zaraz brzuszek boli. Po troszeczku, może trochę przegoni jej to przeziębienie. Syrop cebulowy nie wchodzi w grę, bo się bardzo męczyła z brzuszkiem.
Zaczynamy nowy tydzień, dla wszystkich zdrowia przede wszystkim :)))