Ku przestrodze /24 lutego 2014/

Kochani moi, podzielę się dzisiaj z Wami swoimi obawami. Ci, którzy są z nami od początku, znają historię 
http://czarodziejka-ola.blogspot.com/
 . Otóż, kilka tygodni temu zadzwoniła do mnie Pani redaktor z Polityki. Pani zależało na rozmowie ze mną, ona niemal siedziała już w samochodzie i była w drodze na rozmowę ze mną. Temat tej dziewczyny dla mnie przestał istnieć, żyję swoim życiem, i w jakiś sposób wyparłam ze swojej głowy to, co przeżyłam dzięki chorej osobie. Przyznaję, że jak po tym telefonie przeczytałam meil, który wówczas spowodował, że uwierzyłam w oszustwo w jakie zostałam wkręcona, później swoją własną opowieść, nie mogłam uwierzyć w to wszystko. Musiałam to przeczytać, bo nie pamiętałam wszystkiego. Zapomniałam, albo nie chciałam pamiętać o tym wszystkim.
W całej sprawie z artykułem nie chciałam brać udziału, bo uważam, że nie lincz jest tu potrzebny, tylko fachowa pomoc i brak dostępu do internetu i pomoc rodziny. W tzw międzyczasie, owa dziewczyna założyła bloga, w którym prosiła skrzywdzone osoby o wybaczenie. Zaczęły się wyzwiska, ataki pod adresem założycielki bloga, jak to w wirtualnym świecie bywa. Blog został zablokowany i nie spełnił swojej roli.
Artykuł w Polityce spowodował, że zaczęłam o tym myśleć dosyć intensywnie. Do tego na fb pojawiła się osoba, która zachowuje się tak, jak znana przeze mnie Ola. Nie jest wiarygodna i przeraził mnie ten fakt. Wcześniej istniał jedynie świat blogów, forów i właściwie na tym to się kończyło. Teraz mamy wielki świat facebooka, tam niemal każdy może być anonimowy. Tam każdy może robić i pisać co chce. Pod każdym pretekstem może wejść z butami w nasze życie. Pojawiają się zdjęcia nasze, naszych dzieci w miejscach, które nas zaskakują, w których nie powinny się pojawić nigdy. Nie mamy na to wpływu.
Do czego zmierzam. W artykule zamieszczonych jest kilka sposobów w jaki internauci mogą nas oszukać, warto przeczytać.
http://archiwum.polityka.pl/art/oszustwa-milosierdzia,441779.html
Szkoda tylko, że trochę mało precyzyjnie jest opisanych tych kilka sytuacji. Lajkowanie na fb zdjęć może spowodować sprzedaż naszych adresów do firm, które nękają później nas meilami reklamowymi, czy telefonami z propozycją prezentacji, czy zakupu suszarki do włosów. Sama to robię, znaczy lajkuję, i nie wiem jak to dokładnie działa, może ktoś umie to wyjaśnić?
Co do osób, które żerują na naszych emocjach. Cóż, tutaj prokuratura niewiele ma do zrobienia. Straty finansowe są żadne, my jesteśmy dorośli i nikt nas nie zmuszał do kontaktów w świecie wirtualnym. Jednak nasze emocje są mocno nadszarpnięte. Zamiast skupić się na swoim życiu, zastanawiamy się co dzieje się u tej osoby, czy nie umiera przypadkiem. Kochani, nie przyjmujcie zaproszeń od osób, które maja anonimowe profile, pomimo tego, że twierdzą, że cokolwiek robią, robią z chęci pomocy. Nie dajmy wciągnąć się w jakąś chorą sytuację, w której możemy zostać zranieni. Proście o podanie danych osobowych, jakichś danych uwiarygodniających taką osobę czy instytucję. Nie pozwólmy się wykorzystywać. Jeżeli potrzebujemy pomocy, też mamy swoje prawa. Jeżeli chcemy pomóc, sprawdźmy osobę, której pomagamy. Nie ma czegoś takiego jak oburzenie się osoby, do której się zwracamy o uwiarygodnienie jej historii. Wiecie o tym doskonale, prawda? To samo tyczy się blogów.
Przyznam się, że miałam na początku duży żal do Oli. Jednak po czasie, zdałam sobie sprawę, że to przecież wszystko na moje własne życzenie. Chciałaś być dobra, to cierp. Nikt mnie nie zmuszał do pisania meili, nocnych rozmów na gg, sms-ów, czy godzinnych rozmów ok 12 w nocy. Jednak sms o 3 nad ranem o treści „Aniu, to już koniec, czuję że umieram”, potrafi wytrącić z równowagi. Jak na niego nie odpowiedzieć? Ech, myślałam, że to już za mną, a nadal we mnie siedzi. A teraz? Teraz boję się panicznie, że ktoś będzie przechodził przez to samo, że ktoś da się oszukać jakiejś Oli, Asi, Karolinie, czy innej Monice… Nie chcę, żeby kolejne dziecko płakało, bo zostało oszukane.
Piszę to wszystko ku przestrodze. Wszystkie znane mi osoby, które pomagają są zlinkowane na moim blogu. To są osoby wiarygodne, jeżeli w kogoś wątpicie, śmiało zwracajcie się o pomoc do tych osób, pomogą! Te osoby mają już doświadczenie rozpracowywaniu podejrzanych profili (sorki kochane) Boję się o Was i dlatego to piszę, przepraszam, jeżeli nie tego oczekiwaliście, ale i taki post czasami musi powstać. Nie zawsze oszukujący żądają pieniędzy, nasze nerwy i emocje też są cenne. Czuję się bezradna w tym co się dzieje na fb, jednak nie mogę przejść obok tego obojętnie!
Przytulam Was mocno i pozdrawiam!!