Może i żebrak. /15 czerwca 2010/

W końcu dojechaliśmy do okulisty. Pani doktor miała rację. Podrażnienie, to była prawdopodobnie alergia na pyłki. Pan doktor dokładnie obejrzał dna obydwu oczu. No i wszystko jest dobrze. Po raz pierwszy Agniesia była badana na siedząco, a nie głową w dół. Dorasta mi dziewczynka!! Jak nic :)))
Rozmawiałam też na temat tych bladych nerwów wzrokowych, o których mówiła Pani doktor na Przybyszewskiego. Okazało się, że faktycznie w lewym oczku jest nerw blady, ale nie na tyle mocno uszkodzony, żeby spektrum widzenia było mocno ograniczone. Natomiast co do prawego oka, Pani doktor nie ogła oglądać nerwu wwzrokowego, bo go nie widać. Blizna nie pozwala go dojrzeć! A jakoś muszę przyznać, że bardziej ufam Panu doktorowi, niż tej niestety, przypadkowej Pani okulistce. Tym bardziej, ze Agi śledzi przedmity, okazuje niezadowolenie, jak wyłączę jej światło, a ona akurat sobie na coś patrzyła. Do tego wszystkiego, Agniesia od jakiegoś czasu wypatrzyła telewizor. Nigdy jej specjalnie nie interesował. Ostatnio wygina się w jego stronę i śledzi to, co w nim jest grane. Dzisiaj jak wyłączyłam telewizor na masażu, to sięgło się cioci Soni. Hihihi…
Jestem ciekawa, czy uda nam się w tym tygodniu spotkać z Asią. Chciałabym, żeby oceniła tą rączkę. Jutro mieliśmy mieć z nią zajęcia, ale chyba zapomnieli, że jadę do Piły i zajęcia musza być od rana.
W sobotę leciałam do sklepu medycznego, bo NFZ odesłał receptę na cewniki. Okazało się, że uznali mój podpis za nieczytelny! Jeszcze trochę, a będą brali wzory podpisów jak w banku! Dobrze, że nie padało i mogłam iść z Agunią.
Zastanawiam się czy się odnieść do tego anonimowego komentarza. Najwyraźniej ktoś się nudzi i próbuje sprowokować. Tylko nie wiem co i kogo. Kiedy zrozumiecie, że z subkonta dziecka nie kupuje się samochodów ani nie placi czynszu. Z subkonta mojej córki moge zapłacić za turnus, za rehabilitację, za leki, pampersy, sprzęt rehabilitacyjny i paliwo, albo bilety – jeżeli udokumentuję, że jechałam z dzieckiem w konkretnym celu. Dzięki tym pieniądzom, Agi ma zapewnioną lepszą jakość życia, o ile tak można wogóle powiedzieć. Prywatnego konta nie podaję. A to, że napiszę o tym czego potrzebuję…to prawda i życie. Wyobraźcie sobie, że my też staramy się normalnie żyć. Robimy zakupy w marketach, zdarza się że jemy, myjemy się a nawet robimy pranie! Szok prawda? W końcu na to też ida pieniądze! Samochód to nie moja fanaberia. To konieczność. Mimo wszystko pozdrawiam Cię serdecznie, życzę wszystkiego dobrego i następnym razem więcej odwagi! Podpisz się!!!
Jakoś tak niefajnie mi się zrobiło. Moge nawet i żebrać. Jeżeli dzięki temu będzie zdrowe moje dziecko – czemu nie!?
Aguniu, tak się cieszę, że oczka są w porządku. Mamusia tak się bała!!! Kocham Cię!!!