Na głowę dostanę za chwilkę! /9 stycznia 2009/

Kochani, załatwiłyśmy z Panią doktor karetkę! Znowu!!! Dzisiaj miałam już dosyć, jak zobaczyłam że telefon od Pani Beaty, słabo mi się zrobiło! Skończyło się tym razem wysyłaniem jakiegoś druku-wniosku o transport daleki dla Agi i mamy. Wydrukować musiała Pani doktor, ja wypełnić, ona przybić pieczątkę przychodni i podpisać się. Pani doktor chora, trzęsąca się, załatwiała mi dzisiaj to wszystko. Z przychodni od rana do niej wydzwaniali. Na szczęście mama miała przyjść do Aginka, bo miałam jechać do Budzynia zawieźć receptę na cewniki do apteki. Mogłam więc podjechać do Pani doktor i potem do przychodni przefaksować to. A wiecie co jest najzabawniejsze? Wniosek nie został przyjęty!!! Dobre co? Spokojnie, podobno karetką jedziemy. Ach zapomniałam dodać, że nasza Pani doktor Agnieszka z Warszawy, musiała im przefaksować epikryzę. Była w ciężkim szoku co się u nas wyrabia. Tam nie ma problemu czy to poniedziałek, czy niedziela, jeżeli jest auto, a dziecko wymaga takiego transportu to jadą. Musi być tylko wolne auto! Dziwna ta biurokracja! Co ja mam do rozliczeń między szpitalami? Nie wiem. Nie wiem czy nie skończy się to otrzymaniem przez nas rachunku za transport. Po tym tygodniu , nie zdziwię się! Naprawdę.
Co do mojej małej Królewny, to od samego rana zapłakana. A ja biedna nie wiedziałam co jej jest. Z całym szacunkiem dla Soni, dobrze, że była dzisiaj Asia. Całą ją „sprawdziła”. Podejrzewałyśmy brzuszek i faktycznie był obolały. Niestety, nie skończyło się na brzuszku. Okazało się, że Aginek wystawiła sobie dosyć poważnie bioderko. Generalnie Asia za głowę się złapała. Bardzo delikatnie ustawiała jej to biodro. Aguś była bardzo dzielna. Już dawno nic się działo z bioderkiem. Musiała je sobie wczoraj naruszyć. Asia okleiła biodro tejpami.Nareszcie Aguś ma prawidłowe ułożenie nóżek. Walczy co prawda z ułożeniem nogi w odwiedzeniu, ale jakoś dajemy radę.
Do Budzynia droga paskudna i do tego musiałam jeszcze jechać objazdem bo nie szło przejechać. Jakby co najmniej zamiecie u nas były! Byłam już tak wykończona tym dniem, a do tego nie wiedziałam co z Agi, że nawet kawy u Justyny nie wypiłam. Chwile tylko porozmawiałyśmy i jechałam z powrotem do domu. Zośka tylko za wszelką cenę chciała mi okulary zdjąć. Coraz fajniejsza ta mała psotka jest!
Kochani, teraz odezwę się dopiero po powrocie. Mam nadzieję, że niedługo! Życzcie nam powodzenia!!
Agiś, cioci Eli i Czarusiowi też powiedziałaś w nocy, że wrócisz? No to wracaj! Wszyscy czekają!