Nadchodzi chandra /18 lutego 2013/

Zastanawiam się o czym pisać. U nas jest zadziwiający spokój, nic się nie dzieje. Życie płynie utartym torem i może to dobrze. Jakoś nie tęsknię za przygodami. Agnieszka zdrowa, trochę nam ostatnio doskwierał kręgosłup w odcinku piersiowym, ale w piątek Karolina nastawiła go do końca, zaczęła w środę. Okazało się też, że przez ból kręgosłupa z lewej strony mięśnie międzyżebrowe uległy przykurczowi. Podczas masowania Agnieszka aż podskoczyła z bólu. Tak się dzieje tylko przy masowaniu dekoltu. Tam mięśnie przy obojczykach Agniesia mocno przykurcza sobie sama. Często podczas odsysania. Właściwie ja robię sobie to samo, odsysając ją siedzę z przykurczonymi ramionami i potem boli mnie kark, ramiona i mięśnie piersiowe.
Pani Kinga z CZD przesłała mi meil;em wyniki krwi. Sód, potas, chlorki i białko w normie. Zaniepokoiła mnie natomiast witamina D. Badaliśmy kontrolnie, bo pół roku temu Agnieszka miała tak na granicy normy. Jednak teraz, pomimo podawania Devikapu, Agnieszka ma znacznie niższy poziom. Wtedy miała 16, teraz 6,9, gdzie norma jest 20-40. Czyżby brak słońca mógł jej tak zaszkodzić? Mam nadzieję, że za kilka dni słońce zacznie świecić i będziemy mogły chodzić na spacerki. Zeszłej zimy mogłyśmy więcej spacerować, nie było tyle deszczu. Jutro wybieram się do naszej Pani doktor i porozmawiam o tej witaminie. Zobaczymy, mam kilka papierów do wypełnienia.
W sobotę Agnieszka jakby się wyłączyła. Nie wiem, czy to był skutek tego, że nic jej nie bolało, czy też pogody, ale nie okazywała żadnych emocji. Jakby dziecko cały czas spało. Nawet odsysać niewiele trzeba było. Żadnych nerwów, żadnego niezadowolenia. Żadnych odgłosów wzdychania, czy też fukania. Dziwne to było. Na szczęście w niedzielę już Agnieszka wróciła do formy. Faktem jest, że przespała pół dnia, ale przynajmniej było ją słychać jak nie spała. Domagała się posiłków, obecności rodziców, moja córeczka
Cały tydzień ma być taka smutna, deszczowa pogoda i zaczyna mi już doskwierać. Ciężko mi się podnieść z łóżka, nie mam ochoty nic robić. Zaczęłąm odczuwać samotnosć. Dziwne to o tyle, że przez cały weekend nie byłam sama przez chwilkę. Smutno mi jakoś i nie chce mi się nawet poprawiać sobie nastroju. Poszłabym z Agnieszką na spacer, ale caly czas jest deszczowo i smętnie. Wilgoć potęguje odczucie mrozu. W piątek jechałam autem i wydzwoniłam w krawężnik, bo zwyczajnie nie wyprostowałam kół. Nic z tego nie rozumiem, wyłączyłam się podczas jazdy, a wsiadłam zaledwie 2 minuty wcześniej. Jak mnie zarzuciło, obudziłam się. Teraz przy odpalaniu silnika coś mi dzwoni w silniku. Super, nie ma jak sobie samemu robić kłopoty. Najlepsze w tym jest to, że nie wiem czy uderzyłam kołem, czy też zderzakiem. Ani tu, ani tu nie ma śladu otarcia. No nic, muszę w ciągu dnia podjechać i poprosić kogoś, żeby spojrzał czy muszę do mechanika jechać, bo jakoś nie wyrywam się sama.
Trzymam to moje dziecko na kolanach, tulimy się do siebie i męczy mnie natrętna myśl, jak to będzie za kilka lat. Jak Agnieszka będzie już nastolatką. Czy wtedy będzie już tylko leżeć na tapczanie, czy będę musiała kupić jej łóżko szpitalne, kiedy będzie trzeba zainwestować w podnośnik… Kiedy nastąpi ten moment, że nie będę mogła wziąć córki na tyle spontanicznie na kolana, zeby się do niej przytulić i siedzieć sobie, czytając czy też śpiewając jej, jak to robimy dzisiaj. Myślę, że to skutek chandry nadchodzącej z całą galanterią.
Właśnie się dowiedziałam, że zmarła matka mojego byłego szefa. To bardzo smutne, bo to wspaniała kobieta była i przeraża mnie, bo przeczuwałam to. Śnił mi się ojciec szefa kilka godzin przed śmiercią Pani Ani. Jego znam dobrze i darzę głębokim szacunkiem i sympatią. On też jest chory i bardzo się boję o niego. Bałam się mówić o tym śnie komukolwiek.
Dobry Jezu a nasz Panie, daj Jej wieczne spoczywanie… [*]
Chaos wielki wdarł się w ten post. Przepraszam, chociaż ostatnio stale przepraszam, nawet za to, że żyję. Nie martwcie się o mnie. Musiałam wylać trochę żalu. A już byłam z siebie taka dumna, ze tak długo świetnie sobie radziłam. Ech, to życie…
Pozdrawiam wszystkich gorąco, dla Was uśmiechu i wspaniałych dni!!!