No i pochorowała się… /14 marca 2011/

No to problem ropnego kataru u Agi mam z głowy. Agniesia ma antybiotyk. W sobotę wieczorem dostała gorączkę, 39 stopni. Bidulka cała się trzęsła. Na szczęście temperatura nie przekraczała 39 stopni przez całą niedzielę i nachodziła nieregularnie. Dzisiaj rano, Arek został i jechał później do pracy, pojechaliśmy do Pani doktor. Agnieszka była w fatalnym stanie. Cały czas spała, blada, usta sine. Pani Beata przeraziła się. Nawet na patyczek w buzi, przy badaniu gardła, Agi tylko się delikatnie skrzywiła, nie było jej klasycznego fuuu. Dostaliśmy antybiotyk w kapsułkach do rozpuszczania, bo w syropie nie ma tak silnego i z tak szerokim spektrum działania. Został zinnat, ale dużo czasu zanim zadziała. Mamy Dalacin. Kupiłam też probiotyk i fluconazol, żeby nie było grzybka. No i przede wszystkim inhalacje solą i mucosolvanem. Jeszcze antybiotyk mam tak ustawiony, że muszę o 4 wstać, żeby bidulce podać.
Jak wróciliśmy od lekarza, Agniesia mnie wystraszyła. Przez  kilka godzin nie mogłam jej ani trochę rozgrzać. Dostała gorącą herbatkę, później zupkę, przykryta była dwoma kocami i na moich rękach wtulona we mnie. Trzęsła się z zimna, miała lodowate dłonie i nogi, nawet nosek miała zimny. W końcu zagotowałam wodę wlałam do słoika, dobrze zakręciłam, zawinęłam w ręcznik i nóżki ułożyłam na tym prowizorycznym termoforze. Agniesia powolutku zaczęła się rozgrzewać. Tak cały dzień przespała.
Budziła się tylko jak ścierpła i było jej niewygodnie. Ułożona jednak w innej pozycji, natychmiast zasypiała z powrotem. Wygląda na to, że Agulek załapała to, co miałam, a właściwie jeszcze mam ja. Zapalenie gardła. Tak osłabia człowieka, że szkoda mówić. Trzeba wziąć całą, siedmiodniową dawkę antybiotyku, żeby lepiej się poczuć.
W zeszłym tygodniu przyszło zawiadomienie o zebraniu w szkole podstawowej w sprawie zapisów dzieci do szkoły. Miałam iść i porozmawiać z Panią dyrektor, ale niestety nie byłam w stanie. Muszę w najbliższym czasie iść do ośrodka edukacji i dowiedzieć się jak to z moją Agi jest. Pewnie w Stowarzyszeniu nie utworzą klasy takiej, jak bym chciała. Może za rok. Musze dotrzeć do nich i wszystkiego się dowiedzieć. Rocznikowo Agnieszka powinna iść do zerówki od września, jednak mam prawo ją odroczyć o rok. Poważnie się nad tym zastanawiam. Z uzasadnieniem myślę, że nie będzie problemu. Poinformuję Was o podjętej przez nas decyzji. Jeszcze nie wiem co zrobię.
Pozdrawiam wszystkich i dziękuję za ciepłe słowa i dobre rady.