Przerażacie mnie! /29 września 2008/

Ja czegoś tu nie rozumiem i czuję się z tym źle! Krytykujecie mnie na każdym kroku. Jakoś, jak trafiam na kiepskiego lekarza, który nie chce nam pomóc, albo zbywa nas, jak Agi się źle czuje, to nie widzę wielkich słów krytyki pod czyimkolwiek adresem. Natomiast jak idę do wróżki, bioenergoterapeuty, natychmiast pojawiają się ostre słowa krytyki pod moim adresem. Tak Barbaro, nie chciałam nikogo urazić pisząc, że nie wierzę w Moskwę. Nie, że nie miałam odwagi. Słyszałaś może troszkę o odrobinie taktu? Pojechałaś po całości. Niestety, tak jak pozostali krytycy, nie masz odwagi zmierzenia się ze mną. Dlaczego wychwalacie pod niebiosy i podajecie mi za przykład innych rodziców chorych dzieci? Powiedzcie mi czy ja robię coś źle, coś nie tak? Pisząc bloga nie oczekuję ani waszych pochwał, ani krytyki. Liczę głównie na jakieś dobre i mądre rady. Wpiszecie się, ok. Traktujecie mnie jak jakiegoś satanistę czy coś w tym rodzaju. Czy ja nie jeżdżę z dzieckiem po lekarzach? Czy ja nie rehabilituję Agnieszki? Czy ja robię coś nie tak? Czy ja nie mam prawa się obronić? Nie rozumiecie, ze moje dziecko jest śmiertelnie chore? Potrzebny jest cud, aby wróciło. Nie wierzę, że jakakolwiek modlitwa, albo bioterapeuta jej pomoże, ale co mi pozostało? Wytłumaczcie mi? Co ja wam takiego zrobiłam, że cieszę się tak wielką i negatywną opinią? Bo pisze prawdę o tym co robię?
Jak Kajtuś jechał do Moskwy z nerwów nie mogłam sobie poradzić. Życzę Hani, aby ten przeszczep przyniósł porządany efekt. Nigdy jej nie obraziłam, zawsze odpowiada na moje meile. Ja swoją opinię przedstawiłam Hani w meilu, ona o tym wie. Jednak powiedziłam to raz i nie zamierzam do tego wracać. Hania ma wystarczająco dużo problemów. Jest wspaniałą i silną kobietą. Gorąco pozdrawiam i Ciebie, i Kajtusia.
Jesteśmy ludźmi wolnej woli i każdy decyduje o sobie i swoich decyzjach. Dla mnie jest niewyobrażalną kwotą zebranie około 180000 zł w ciągu roku, bo tyle mniej więcej potrzebują rodzice Kajtka. Na razie muszę zebrać 16000 na wózek dla Agi i to jest dla mnie ważne.
Jak łatwo wam jest krytykować i doprowadzać do łez. Wiem nie jestem doskonała, ale nigdy nie spodziewałam się, ze tak będzie, jak zaczynałam pisać bloga. Proszę zawsze, aby rodzice chorych dzieci kontaktowali się ze mną głównie na meilu. Możemy wtedy porozmawiać i wymienić się swoimi obawami. Elwi, proszę napisz do mnie. Przecież mówiłam, że nie obraziłaś mnie, tylko kiedyś pisałam, ze na komentarze będę odpowiadała publicznie. Nie dotyczą tego tylko meile prywatne.
Uważacie może, że powinnam pisać tylko same piękne słowa i same pozytywne rzeczy? Tak nie będzie. Przykro mi. Formuły swojego bloga nie zmienię. To jest mój dziennik i nie macie prawa narzucać mi tego co mogę w nim umieszczać. A wy jak te przysłowiowe sępy czekacie aż pojawi się jakiś wpis, aby móc sobie poużywać.
Zapraszam wszystkich rodziców chorych dzieci. Z wieloma mam kontakt. Jeżeli jestem w stanie to wam pomogę, może coś doradzę, może wy mi pomożecie. Wysyłajcie do mnie meile, na wszystkie odpowiadam. Zapraszam serdecznie!!!
Dziękuję wszystkim, którzy tak wiernie mi towarzyszą i polubili nas takimi jakimi jesteśmy. Przepraszam jeżeli kogoś uraziłam, ale nie mam takich intencji. Dzisiaj udało wam się doprowadzić mnie do łez…Dziękuję…