Uśmiech Aguni!! /22 kwietnia 2009/

Aguni było tak miło i przyjemnie u cioci Eli i wuja Arka, że przez sen się uśmiechała. Udało nam się to sfilmować. Musiało jej się śnić coś bardzo miłego. To już końcówka jej uśmiechów i pobudka ze srogą miną. No bo tak fajnie się spało, a tyle ludzi się zgromadziło i patrzy na biedne dziecko!

A mamusia po wyjeździe chora. Zapalenie gardła jak nic!Zasnęłam dwa razy na dworze z Agunią i tak to się skończyło. Tylko Agi była szczelnie opatulona grubym kocem, a mamusia miała tylko polarek, a na kocu siedziała! Słoneczko pięknie świeciło, było cudownie cieplutko, ale wiatr zawiewał i niestety to nie czerwiec! Dobrze, że nasza Pani doktor jest taka kochana i przyjechała.Kompletnie nie miałam z kim Aginka zostawić. Dopiero po południu brat podjechali wykupił mi receptę. Nawet dzisiaj u naszej Pani bioterapeutki nie byłyśmy.Jak ja nie lubię chorować. Człowiek jest taki bezradny i uzależniony od wszystkich. Nawet trudno mi do Aginka wstawać w nocy. W dzień Agunia na szczęście współpracowała i dużo spała. Nie przeszkadzałam jej. Mogłam sobie odpocząć przynajmniej.

Agunia na szczęście zdrowa i mam nadzieję, ze jej nie zarażę, dlatego tak mi zależało na lekarstwach. Moja kochana córeczka jest dzielna i świetnie się trzyma. Oby tak dalej Aguniu!!!