Wizyta u neurologa. /24 września 2013/

Wczoraj byłyśmy z Agniesią u Pani neurolog. Właściwie wizyta była krótka i sprawna. Agniesia została osłuchana, zmierzona i zważona. Okazało się, że Agnieszka urosła 2 cm i mierzy teraz 106 cm. Jaka to duża różnica w tych pomiarach. W CZD Agnieszka miała jakieś 102,4 cm. Pani pielęgniarka tłumaczyła mi, że jak Agnieszka jest mierzona metalową, sztywną linijką, wówczas nie są w stanie uwzględnić zgięcia w kolanach, to fakt. Waga wzrosła o ponad kilogram i mamy teraz 25,1 kg. Mój słodki ciężar
Przejdę teraz do tego ataku, który mnie tak zaniepokoił. Pani doktor nie widzi potrzeby robienia kolejnego badania poziomu leku, zwiększyła depakinę o 50 co drugi dzień. Po 4 tygodniach mamy zostać na stałe przy zwiększonej dawce, czyli 800. Nie lubię dzielić depakiny. Muszę kupować 100 i dzielić na pół. Muszę dowiedzieć się w aptece jak załatwić sobie podzielenie leku na listki.  Pani doktor stwierdziła, ze niektórzy potrzebują zwyczajnie większą dawkę leku, bez względu na wagę. Dostałam też receptę na wlewkę. To lek uspokajający, do podania w momencie ataku. Jednak tylko wtedy, jeżeli atak będzie trwał dłużej niż 5 minut. No i dobra rada Pani doktor, lek powinien mieć jak najdłuższy termin ważności. Podobnie jak ja ma nadzieję, że nieprędko go użyjemy.
Korzystając z okazji, że wizyta trwała bardzo krótko wjechaliśmy jeszcze do kuzyna mojego. Tam Agnieszka dostała śniadanko i psiaki się z nią wylewnie przywitały. Jeden wskoczył jej na kolanka, a drugi starał się wylizać całą. Siłą trzeba było odciągać Agniecha rozluźniona z uśmiechem na buzi wracała do domu:)
Dzisiaj zapowiada się ładna pogoda. Agnieszka pracuje z Panią w pokoju obok, później muszę skoczyć wykupić recepty. Myślę, że jak wrócę wyjdziemy trochę na dwór nacieszyć się słońcem. Tak niewiele go ostatnio. Po piątkowej awarii u Agnieszki nie ma śladu, na szczęście. Dzisiaj po kąpieli zdejmę tejpy.
Spokojnego i udanego dnia wszystkim życzę