Wracamy do normalności! /8 lutego 2009/

Muszę przyznać, że jeszcze jestem pod wrażeniem wózka! Jak widzę po komentarzach i mejlach, Wy też. Prawda, że opłacało się postarać o taki wehikuł dla Agniesi? Musieliśmy przełożyć tylko haczyk do pasów, bo ja Aginka wstawiam w samochodzie za sobą, a nie po stronie pasażera. Ktoś kiedyś mi mówił, że tak bezpieczniej, no i tak jeżdżę. Co prawda fotelik niezamontowany jeszcze, bo muszę najpierw na warsztat podjechać, żeby mi zamontowali sprzączki do pasa mocującego stelaż. Na spacerze jednak też nie byliśmy, bo jakoś się boję. Wszędzie wkoło wszyscy kaszlą i kichają. Agiś jest troszkę wyjałowiona po ostatnich przejściach i jak to zwykle ze mną bywa, panikuję. jednak w ciągu dnia mogę włożyć Aginka do wózka i tak całkiem nieźle się jej siedzi. Nie wygląda w każdym razie na zestresowaną.
W sobotę z Arkiem rozkładaliśmy i składaliśmy wózek. Sprawdzaliśmy wszystkie dźwignie i przyciski. Faktycznie z tym wózkiem można prawie wszystko! Aguś może w nim leżeć na płasko, można odchylić siedzenie w takiej pozycji w jakiej siedzi, można ustawić siedzisko tyłem do kierunku jazdy. Jedno, czego nam brakuje, to półki do ssaka. Musimy trochę pokombinować. Niestety, siateczka pod wózkiem to małe nieporozumienie, a zamówienie półki pod respirator, specjalnie do ssaka, to chyba lekka przesada. Dlaczego? Koszt półki 4000 zł!!! Sami taniej coś wymyślimy! Nieuszkadzając oczywiście przy tym konstrukcji wózka. Okazało się, że nie zamówiłam śpiworka letniego, ale to nie problem, bo Pan Arek musi nam ściągnąć pionizator, to dostarczy nam też śpiworek. Teraz jak taka głupia boję się o wózek!
Wczoraj w końcu można było odmoczyć mojego Aginka. Nawet nie wiecie, jak bardzo zadowolona była z takiej kąpieli moja Agniesia! Tata zrobił wody, z maty ozonowej uszykował legowisko i z zanurzonego prysznica leciała cały czas ciepła woda! Super jej było. Odmoczyliśmy wszystkie strupki z blizny i naoliwkowałam ciałko. Praktycznie dwa tygodnie nie była kąpana! Ostatni raz 22 stycznia! A obmywanie szmatką to takie wielkie nic! Moja czyściutka królewna spała calusieńką noc. Dopiero koło 5.30 zaczęła dawać oznaki życia! Za to ja zasnęłam grubo po 1. Cały czas jestem podekscytowana wózkiem. Do tego mała Zuzka w piątek miała bardzo poważną operację i strasznie się martwię. Ania, jej mama cały czas mnie informuje, ale dopóki jej nie wybudzą nie będzie wiadomo jaki skutek miała operacja! Pomódlcie się za kruszynkę. Zasługuje na to! Będzie dobrze! Musi być!!!
Od jutra zaczynamy wracać do normalności. Rozpoczynamy rehabilitację, masaże i dogoterapię. Na pierwszy ogień idzie Asia! Fajnie, bo z Aguni kręgosłupa to szczątki pozostały! Dzisiaj była już strasznie obolała. Do tego zacznę załatwiać w końcu nasze sprawy!
Aguś zaczynamy kolejny rok, kolejny etap! Pokaż ciociom na co Cię stać!