Wracamy do zdrowia /14 kwietnia 2012/

Przyznam, że Agnieszkę trzymało przez całe święta. We wtorek byłyśmy u naszej Pani doktor, Agi miała jeszcze paskudne gardło, więc dalej dostała antybiotyk. W poniedziałek jeszcze naszła jej lekka temperatura. Na szczęście, ta choroba jest już za nami. Mam nadzieję, że szybko się nie powtórzy. Niestety, niewiele mam do powiedzenia w tej materii. Teraz muszę wzmocnić tego zbója małego.
W czwartek Agnieszka miała pierwszą rehabilitację, w sumie to była terapia czaszkowo – krzyżowa z Mirkiem. Agniecha nie była zadowolona. Jeszcze jak wuja pracował przy nóżkach, było ok, ale jak tylko przeniósł się w okolice głowy…makabra. Moje dziecko już wiedziało, że będzie praca w buzi. We dwóch staraliśmy się nad nią zapanować. Niewiele to dało, Mirek wymasował tylko delikatnie buźkę. W piątek braki kadrowe w Somicie i tylko rehabilitacja. Masaż mamusia zrobiła. Wychodzi mi chyba coraz lepiej i widzę, że Agniesia jest rozluźniona po nim. Tym bardziej, że rano nie dało się przeprowadzić lekcji. Agnieszka siedziała zdenerwowana i napięta. Nie mogłam jej uspokoić. No cóż…tydzień choroby i znowu osłabione stawy. Wyjęłam ją z fotelika, ponastawiałam i włożyłam z powrotem, zabrzmiało to w sumie tak banalnie… Tylko chwilkę był spokój. Poddałam się, wyjęłam ją i delikatnie sprawdziłam, czy jej coś jeszcze nie jest, ale nic nie znalazłam. Trzask przy ustawianiu wcześniej (nienawidzę tego głuchego dźwięku), świadczył o problemie na biodrze. Agniesia została w tej pozycji, a Pani poczytała jej, przez pozostałe już tylko 20 minut książkę. Pół godziny starałam się coś zrobić z tym moim dzieckiem. Zwyczajnie bolała ją dolna część kręgosłupa i biodra.
Przy masażu okazało się, że napięte były też całe barki i szyja. Moje wcześniejsze rozmasowywanie pomagało tylko na chwilkę. Karolina ustawiła jeszcze tylko biodro, z tym mam jeszcze problemy, reszta była już w porządku.
No a dzisiaj, mama musiała się podciągać przy wstawaniu z łóżka. Chyba zamontuję sobie taką drabinkę, jak w szpitalach mają dla tych po operacji… Piersiowe kręgi znowu wyskoczyły. Trochę rano sobie rozruszałam, rozciągnęłam na wałku, jednak kark mam sztywny. Tatuś dla odmiany ma obolały lewy bark. Jego raczej przewiało. Normalnie starość nie radość!!
Wczorajsze szarpanie się z Agnieszką, bo tak to niestety wygląda, jak ona się tak bardzo napina, dało mi się zwyczajnie we znaki i już przy pierwszym wyjmowaniu jej z fotelika poczułam ból w kręgosłupie. Niby nic mnie potem nie bolało, ale jak widać co się odwlecze…
Kochani dziękuję, za wszystkie życzenia i troskę. Mam nadzieję że pogoda zacznie nam się poprawiać i będziemy mogły już w pełni korzystać z wiosennych, ciepłych spacerków. Nie mogę się doczekać. Jutro ma być niezbyt przyjemnie na dworze, ale może do nas nie dotrze ten mokry front
Życzę przyjemności na najbliższe dni!!! Trzymajcie się ciepło i nie chorujcie!!!!!!!