Wypoczynek i smutne wieści! /19 czerwca 2009/

Zostałam zaproszona z Agi przez naszą cudowną Asię do spędzenia kilku dni w jej domku na działce. Nawet nie wiecie jak tam jest pięknie! Nie ma tylko zasięgu, ale czasami to dobrze. Nie odbierasz telefonów z przykrymi wieściami, ale o tym później. Mogliśmy już przyjechać w poniedziałek, ale niestety musieliśmy jeszcze zostać, bo nie chciałam rezygnować z dogoterapii i bioterapii. Pojechałyśmy w środę. To niedaleko, około 20 km. Niestety, niektórzy nie umieją podawać dokładnego planu dojazdu, a inni potem błądzą. Oficjalna wersja jest, że zwiedzałyśmy drugą stronę jeziora! Tyż piknie było, ino więcej dziur! Koniec końców, po niespełna 40 minutach dojechałyśmy na miejsce. Ślicznie tam, ten groźny pies rasy amstaf, robił Agi dogoterapię. Wylizała jej rączki, uszko i moje nogi. Generalnie spędzałyśmy mnóstwo czasu na spacerach z dzieciakami. Agnieszka w środę reagowała na każde trzaśnięcie, skrzypnięcie, głos, hałas. Była bardzo czujna. Jednak jak zasnęła wieczorem, tak z małą pobudką koło 4, spała do 10. To był swoisty sukces!! Nawet się nie pociła. Widocznie wystarczała jej obecność mamy obok w łóżku. Wieczorem Asia rozpaliła w kominku. Dzisiaj Asia zrehabilitowała Agi. Bidulka miała powystawiane kręgi krzyżowo -lędźwiowe i piersiowe. Kochana dziewczyna, ja zajmowałam się dziećmi.
Było super. Wklejam kilka fotek z przepięknej okolicy.

Jednak piękne tereny i cudowne towarzystwo zostało zachwiane. Niestety, mojemu bratu udało się do mnie dodzwonić, żeby przekazać przykrą wiadomość. Zmarł mój ojciec… Zasadniczonie mieliśmy ze sobą od dłuższego czasu kontaktu, jednak to mój ojciec, którego pamiętam. Pamiętam poranne pobudki przy najnowszych utworach z płyt, do tej pory niektóre utwory z lat mojego wczesnego dzieciństwa kojarzą mi się z pobudką. Zawsze wydawało mi się to dziwne. Pamiętam płyty zakupione przez tatę specjalnie dla mnie i Danki. Na tych płytach były utwory z naszymi imionami. Troche się nabiegał po sklepach mzycznych w Poznaniu. Pamiętam poranne zabawy, wyjazdy do babci do Murowanej, jak się cieszyłam z takich wyjazdów. A teraz nagle coś się skończyło. Czuję, tak jakbym czegoś nie zdążyła zrobić. Jednak wiem, że znalazł nas, zeby się pożegnać. Chodził po poddaszu, byłam sprawdzić, dzieciaki spały, a słyszałyśmy z Asią wyraźnie. Dziękuję Asiu za wsparcie. Za tydzień miały się odbyć urodziny mojej Agi, a odbędzie się pogrzeb jej dziadka.
Szkoda moja mała dziewczynko, że nie zdążyłaś poznać swojego dziadka!